Mendi irteeraren ostean, "Babeslekuen ibilbidea" egin genuen, Turismo bulegoko Mirarirekin. Mendira 53 lagun joan ginen, baina beste 22 lagun inguru batu ziren gure taldera babeslekuak ikusteko.
Jende larregi ginen batera sartzeko errefugioetan; horregatik talde bi egin behar izan genituen. Lan itzela eman genion Mirariri, birritan azaldu behar izan baitzituen gauzak. Eskerrik asko Mirari.
Lehenengo, Andra Mari kalekoa ikusi genuen, ...
, ... denok azalpenei adi: "babeslekurik handiena zen hemengoa, baina bonbardaketa egunerako amaitu barik izan zuten, ..."
"...450 lagunentzako lekua zuen, ..."
"...hiru lagun atera ziren bizirik,..."
Etxekoei entzundako batzuk ere kontatu zituzten zenbaitek.
Bigarren babeslekua, Pasialekuan. Batzuk lehenengo txandan sartu ziren eta besteok itxaron egin behar izan genuen.
1937/04/26ko hartan babeslekuan gordetakoek zelan biziko zuten egoerara hurbiltzeko, sirena hotsa ere entzun ahal izan genuen.
Babeslekua hutsik.
Hezetasuna nagusi babeslekuetan.
Pasialekuko babeslekuen maketa. Guk errefugio bi ikusi genituen, baina beste bi ere omen daude.
Astraren aurrean argazkia atera genuen.
errepikatuta?
hau ere errepikatuta?
Bunkerren barrura denok batera sartu ginen, leku handia du. Ate batetik sartu eta bestetik irten ginen.
Gaur egun, argia ere badauka. Nolako uneak pasatuko ote zituzten gure arbasoek-asabek?
1 comentario:
Ze txintxo dauden guztiak azalpenak entzuten! Lanak errazten gidariari.
Talde guztiak ez dira horrelakoak izaten.
Publicar un comentario